น้ำมันดิบมักถูกกลั่นโดยนักเคมีชาวเปอร์เซียโดยมีคำอธิบายที่ชัดเจนในหนังสือคู่มือภาษาอาหรับ เช่น น้ำมันของมูฮัมหมัด อิบน์ ซะการียา ราซี (Rhazes) ถนนในกรุงแบกแดดถูกปูด้วยน้ำมันดินซึ่งได้มาจากน้ำมันที่สามารถเข้าถึงได้จากทุ่งธรรมชาติในภูมิภาคนี้ ในศตวรรษที่ 9 มีการใช้ แหล่ง น้ำมันเชื้อเพลิง ในบริเวณรอบๆบากู ประเทศอาเซอร์ไบจานสมัยใหม่ ทุ่งเหล่านี้อธิบายโดยนักภูมิศาสตร์ชาวอาหรับ ในศตวรรษที่ 10 และโดยMarco Poloในศตวรรษที่ 13 ผู้อธิบายผลลัพธ์ของหลุมเหล่านั้นว่าเป็นปริมาณเรือหลายร้อยลำ นักเคมีชาวอาหรับและชาวเปอร์เซียยังกลั่นน้ำมันดิบเพื่อผลิต ผลิตภัณฑ์ ที่ติดไฟได้สำหรับวัตถุประสงค์ทางทหาร ผ่านทางสเปนที่นับถือศาสนาอิสลามการกลั่นได้เริ่มใช้ในยุโรปตะวันตกภายในศตวรรษที่ 12 มันมีอยู่ในโรมาเนียตั้งแต่ศตวรรษที่ 13 โดยถูกบันทึกเป็นpăcură