ในการศึกษาครั้งใหม่นี้ ทีมวิจัยพยายามที่จะระบุว่าส่วนใดของสมองที่แยกความแตกต่างของผู้จำความฝันระดับสูงและต่ำ พวกเขาใช้เครื่องเอกซเรย์ปล่อยโพซิตรอน (PET) เพื่อวัดการทำงานของสมองที่เกิดขึ้นเองของอาสาสมัคร 41 คนในช่วงตื่นและหลับ อาสาสมัครถูกจำแนกออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ "ผู้จำความฝันระดับสูง" 21 คน ซึ่งจำความ ฝัน ได้โดยเฉลี่ย 5.2 เช้าต่อสัปดาห์ และ "ผู้จำความฝันอันต่ำ" 20 คน ซึ่งรายงานความฝันโดยเฉลี่ย 2 ครั้งต่อเดือน ผู้จำความฝันได้สูงทั้งในขณะตื่นและขณะหลับ แสดงกิจกรรมของสมองที่เกิดขึ้นเองได้ดีขึ้นในเปลือกนอกส่วนหน้าตรงกลาง (mPFC) และในชุมทางขมับข้างขม่อม (TPJ) ซึ่งเป็นพื้นที่ของสมองที่เกี่ยวข้องกับความสนใจต่อสิ่งเร้าภายนอก