กำกับการแสดงโดยไรอัน วิเทเกอร์ ภาพยนตร์เรื่องนี้สอดคล้องกับธรรมเนียมของละครแนวคริสเตียนเป็นอย่างมาก โดยให้แรงบันดาลใจอย่างเรียบง่ายด้วยสไตล์การแสดงที่เหนือชั้น นอกเหนือจากอาจารย์ที่แปลกประหลาดและไร้เหตุผลบางคนที่แสดงอย่างไม่สุภาพ ซึ่งแสดงโดยนักแสดงอย่างไซมอน คัลโลว์ด้วย (ฉันสงสัยอยู่ครึ่งหนึ่งว่าทีมงานบังเอิญเจอแคลโลว์ผู้น่าสงสารบนถนนในเมืองและพาเขาไปที่กองถ่ายหรือไม่)

 

 

โรส รีดรับบทเป็นคาโร นักเรียนชาวอเมริกันผู้ขยันขันแข็งและมีพรสวรรค์ซึ่งมาถึงวิทยาลัยทีเรียนโดยได้รับทุนเต็มจำนวน เรื่องราวในอดีตในวัยเด็กของเธอเผยให้เห็นถึงแรงผลักดันและความมุ่งมั่นของคาโร ในปัจจุบันนี้ เราได้รับชาวอ็อกซ์ฟอร์ดสำหรับชาวต่างชาติ เบียร์ทุกแก้ว ประเพณีอันบ้าคลั่งของชาวอังกฤษ ความงดงามทางสถาปัตยกรรม แม้กระทั่งรถบ๊อบบี้ที่ขี่ม้าคอยให้เธอขึ้นลิฟต์ในเวลาเช้าตรู่

 

ในช่วงสองสามสัปดาห์แรก คาโรผู้ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าและไม่เชื่อพระเจ้าได้พบกับเคนท์ชาวอเมริกันผมยุ่ง (รุยรี โอคอนเนอร์) คริสเตียนที่วางแผนจะรักษาความบริสุทธิ์ไว้จนกว่าจะแต่งงาน (“มันเป็นความพยายามที่มีเจตนาดีมากกว่าความเป็นจริง”) ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาและจะไม่ทำระหว่างคาโรกับเคนต์นั้นน่าเบื่ออย่างยิ่ง (และดำเนินการภายใต้ขอบเขตของใบรับรอง U) การถกเถียงทางปัญญาระหว่างพวกเขาเกี่ยวกับธรรมชาติของศรัทธา – โดยกล่าวถึงบันทึกความทรงจำของซีเอส ลูอิสเกี่ยวกับการเปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ด้วยความประหลาดใจโดยจอย – เป็นเรื่องที่น่าหดหู่มากยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับภาพยนตร์เกี่ยวกับศรัทธาหลายๆ เรื่อง มันทำให้ฉันนึกถึงคนงานสังคมนิยมที่ขายเอกสารตามท้องถนน จุดประสงค์คือเพื่อให้ผู้คนเปลี่ยนใจเลื่อมใส แต่จริงๆ แล้วรู้สึกเหมือนว่าพวกเขาแค่พูดคุยกับตัวเอง